„SAMOTNIA”, KORPO I KRÓLOWA BANÓW Sprawa „Samotni” wciąż w toku, teksty o schronisku pojawiły się niemal we wszystkich mediach, zainteresował się poseł, a my uważnie śledzimy wypowiedzi internautów na ten temat. Większa część solidaryzuje się, wspiera, walczy i oburza, są jednak tacy… Wyobraźcie sobie. Korpo (lub byłe korpo) – ciuchy Dowiedz się więcej…
SCHRONISKO Znów trzeba walczyć o „Samotnię”, postanowiłam więc z tej okazji zamieścić fragment pisanej przeze mnie książki (końca nie widać), traktujący o schroniskach właśnie. Dzieje się coś złego. A przecież można pogodzić zarabianie pieniędzy z ideą, utrzymać może nieco romantyczne status quo, trzeba tylko chcieć i mieć pewną wrażliwość. I Dowiedz się więcej…
WSPANIAŁY FESTIWAL BEZ FREKWENCJI W niedzielę zakończyła się ósma edycja Zakopiańskiego Festiwalu Literackiego. I jak co roku zastanawiam się, dla kogo ta impreza właściwie jest. Jeśli tylko dla zakopiańczyków, to wzruszające, że władze tak bardzo dbają o nasz rozwój intelektualny. Jeśli dlatego, że Zakopane chce być jak Sopot, to żałosne, Dowiedz się więcej…
No cóż, znów, zamiast książki ze stosu „do przeczytania”, książka podsunięta. Okazuje się, że jest na swój sposób kultowa i: „Naprawdę nie czytałaś?”. Pierwsze wydanie ukazało się w 2017 roku, teraz jest wznowienie. Fabuła osnuta wokół tajemniczych zaginięć w paśmie górskim Trybecz koło Żyliny za Słowacji. Zaginięcia były naprawdę. Tajemnicze, Dowiedz się więcej…
GÓRY I WINO, CZYLI TO, CO LUBIMY NAJBARDZIEJ Trzy dni upału w Zakopanem, i to by było na tyle – uznała natura. Znów pogrążyliśmy się w szarości, wodzie i beznadziei, aż tu Pocztex napisał, że jest paczka. I dzień od razu stał się lepszy, bo w środku książka i wino. Dowiedz się więcej…
SEN O ŻYCIU Są takie książki, których nie chce się przestać czytać. Są takie książki, z którymi nie chce się rozstawać. Szczęście wilka Paolo Cognettiego (doskonały przekład Tomasza Kwietnia) skończyłam czytać w kawiarnianym ogrodzie. Leżałam na leżaku, świeciło słońce, zamknęłam książkę i poczułam, że mam w oczach łzy. Miałam ochotę Dowiedz się więcej…
PIERWSZA TOPROWSKA POWIEŚC EROTYCZNA, CZYLI SZCZYTOWANIE Wydaje się, iż rzeka polskiej literatury górskiej wreszcie zamieniła się w wąski strumyczek. Każdy bardziej i mniej wybitny wspinacz napisał autobiografię lub wspomnienia, doczekał się biografii lub wywiadu-rzeki, każda żona, kochanka, była żona, narzeczona czy była narzeczona zmarłego wspinacza została uwzględniona w książkach o Dowiedz się więcej…
SZCZYT NIEPOWODZENIA (uwga spojler!) Amy McCulloch jest najmłodszą Kanadyjką, która weszła na Manaslu. Zdobyła też Anconcaguę. Pisała książki dla dzieci i starych-malutkich (young adults) i mogła na tym poprzestać. Niestety postanowiła spożytkować jakoś swoje wysokogórskie doświadczenia i napisać himalajski thriller (to chyba jest już nowy gatunek literacki). Cecily usiłuje zrobić Dowiedz się więcej…
CISZA Zginął Kacper. Wszyscy jesteśmy wstrząśnięci. Gadamy, tłumaczymy sobie, zastanawiamy się. Układamy to sobie w głowie. Wspominamy. Ale we własnym gronie. Przy herbacie albo kieliszku. Zginął Kacper. I to znów przypomniało nam kwestię banalną (niektórzy zakrzykną: „To one nie wiedziały?!”), że żyjemy w świecie hienowych mediów i nieprzerwanego lansu. Niby Dowiedz się więcej…
NARESZCIE SPOKÓJ Jak dobrze po przeróżnych filmowych wygibasach zobaczyć wreszcie film, który niczego nie udaje. Płynie sobie, a my z nim, w nim. Do nikąd się nie spieszy, nie woła o uwagę, nie chce nami wstrząsnąć na żadnym poziomie. Chce nam powiedzieć coś ważnego. Ale na spokojnie. A co? Dowiedz się więcej…