ZAKOPANE – MIASTO (EWENTUALNYCH) CUDÓW Nie lubię takich książek – felietony zebrane, dorobek życia, zapchajdziura, gdy autor akurat niczego nowego nie napisał, albo przejaw megalomanii – oto dorobek pisarza czy dziennikarza rozproszony wart jest spetryfikowania w książkę dla potomności. Parę razy się nabrałam, nie obejrzałam dokładnie, co kupuję, sądziłam, że Dowiedz się więcej…
CZYTELNICZE NAMIĘTNOŚCI Pierwsze wydanie książki Anne Fadiman „Ex Libris. Wyznania czytelnika” przeszło niezauważone. Wydało ją małe wydawnictwo Świat Literacki i widać nie rozesłało do recenzentów, bo żaden niczego nie napisał. Ja dowiedziałam się o niej, ponieważ kupił ją dla swojej żony kolega – człowiek gór zresztą – a on Dowiedz się więcej…
ZAGUBIONY „ETHOS” REDAKTORA Opracowania naukowe szeroko pojętej tematyki górskiej pojawiały się już wcześniej, przypomnijmy choćby pozycję „Mikrotoponimia przestrzeni wspinaczkowej. Studium socjoonomastyczne” Mariusza Rutkowskiego czy „Grań kultury. Transgresje alpinizmu” Marka Pacukiewicza. Niedawno ukazała się kolejna pozycja: „Etyka i ethos »ludzi gór«” Antoniny Sebesty. Zdziwienie towarzyszące lekturze tej pozycji zaczyna Dowiedz się więcej…
NIEGÓRSKIE GÓRSKIE Czasem zdarza się, że kupujemy książkę niegórską, która nagle okazuje się górska. Choć tu zwiastuny górskości były, bo jej autor, Jan Gondowicz, jest człowiekiem gór jak najbardziej: wspinał się, prowadził taborisko „Rąbaniska”, wciąż też pozostaje w kontakcie z Zakopanem i jego demonizmem. Książka „Duch opowieści” (wydawnictwo Nisza) Dowiedz się więcej…
CZARY I MAGIA PO GÓRALSKU Sformułowanie „fascynujący słownik” brzmi nieco paradoksalnie, ale tak z pewnością jest w przypadku książki autorstwa Urszuli Janickiej-Krzywdy i Katarzyny Ceklarz „Czary góralskie. Magia Podtatrza i Beskidów Zachodnich” wydanej przez Tatrzański Park Narodowy. Dla porządku przypomnę, że Urszula Janicka-Krzywda jest etnografem i dziennikarką, autorką niezliczonych Dowiedz się więcej…
SŁOWA, SŁOWA, SŁOWA… „Socjolekt polskich alpinistów. Analiza semantyczno-leksykalna słownictwa” to książka pod każdym względem doskonała. Choć to pozycja stricte naukowa (autorka, Anna Niepytalska-Osiecka pracuje w Instytucie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk), napisana jest przystępnie, logicznie i elegancko. Składa się z dwóch części: w pierwszej autorka najpierw stara się znaleźć moment, Dowiedz się więcej…
OCALONA UPIORNOŚĆ ZAKOPANEGO Na zboczach Antałówki popada sobie cicho w ruinę niezwykle stylowy budynek. Z tych, które kiedyś, choć krótko, nadawały Zakopanemu niepowtarzalny charakter. Podobno ma zostać wyburzony, bo jego stan techniczny jest tak zły, że nie mam sensu go remontować. Co powstanie na jego miejscu? Gdyby deweloper czy inny Dowiedz się więcej…
MONT BLANC, KREW POT I ŁZY O tej książce właściwie nie powinnam pisać, ponieważ ją redagowałam, ale moja ingerencja była tak niewielka – ot, kilka przecinków, korekta pisowni nazw i jeszcze parę drobnych poprawek – iż żadnej zasługi przypisać sobie nie mogę. Bo autor książki „Krew bacy, czyli zakrapiana Dowiedz się więcej…
KWIATY PIENIN Coś dla wielbicieli Pienin, a ściślej mówiąc, pienińskiej flory, i to dla tych zarówno mniej, jak i bardziej zaawansowanych. Na początek – „Kwiaty ogrodu pienińskiego” prof. dr hab. Ludwika Freya. Proszę nie płoszyć się na widok tytułów naukowych autora – książka nie jest typowym dziełem naukowym, lecz zbiorem Dowiedz się więcej…
DWA ŚWIATY PANI BEATY „Tygodnik Podhalański” to nie jest dobra gazeta. Marne dziennikarstwo, fatalna polszczyzna, paskudna szata graficzna, skłonność do taniej sensacji. Redaktorką naczelną jest Beata Zalot. Oprócz tego, że redaktoruje „Tygodnikowi” i jest dziennikarką, maluje, pisze wiersze, a teraz wydała zbiorek prozy. Wyznać muszę, iż powodu mojej opinii o Dowiedz się więcej…