WYCIECZKA DO ZAKOPIAŃSKIEJ OTCHŁANI „Szpetota spustoszenia – przytaknął Orest. – Całe Krupówki tak się zmieniają. Gdzie były księgarnie, teraz pizza. Gdzie buda z kurczakami, tam marmur i złoto w sztabach za pancerną szybą. Sklepy z modą, że na Avenue d’Opera takich nie ma. Ale duch trwa, wełniane skarpety, fałszowane Dowiedz się więcej…
Czwarty rodzaj prawdy Znana z ekologicznego radykalizmu Pracowania na Rzecz Wszystkich Istot, wnosząc swój wkład w obchody pięćdziesiątej rocznicy utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego, wydała książkę Tomasza Boruckiego pod tytułem „Prawda w sporze o Tatry”. Rubryka z recenzjami to nie miejsce na polemikę. Moim zadaniem jest podpowiedzieć Czytelnikom, czy książkę warto Dowiedz się więcej…
CZY KIEDYKOLWIEK O TYM POMYŚLAŁEŚ? Drogi himalaisto, alpinisto, taterniku. Wy wszyscy, którzy nazywacie się ludźmi gór – czy kiedyś zadaliście sobie pytanie: „Co zrobię, gdy dożyję tego dnia, gdy ostatni raz spojrzę na góry… z góry? Co potem?”. Długo zabierałam się do książki Jerzego Młodziejowskiego „Moja tatrzańska symfonia”. Prawie trzysta Dowiedz się więcej…
A TERAZ Z ZUPEŁNIE INNEJ BECZKI, choć właściwie nie tak znowu innej, bo przecież będzie o naturze, a że tylko odrobinę pofalowanej (jest Wzgórze Drzemlików), nie szkodzi. Znacie pewnie z angielskich filmów, opowiadających o życiu próżniaczej klasy średniej na prowincji, czarowne wiejskie pejzaże ze szmaragdowymi łąkami pooddzielanymi wiekowymi żywopłotami i Dowiedz się więcej…
JAK ROZPOZNAĆ GRAFOMANA GÓRSKIEGO Wbrew pozorom grafomania to w literaturze górskiej zjawisko dość częste. Nie rzuca się jednak w oczy, bo wychodzi mało książek górskich. Czasem jednak ktoś jakąś napisze i próbuje wydać. I wtedy redaktor nadziewa się na grafomana. Grafomanem może być też tłumacz („Gunther halucynował”). Górska grafomania Dowiedz się więcej…
JAK POWSTAWAŁA PEWNA KSIĄŻKA GÓRSKA Dziennikarz przeprowadził wywiad rzekę z pewnym Sławnym Człowiekiem Gór (SCG). Dziennikarz nie znał gramatyki, z ortografią też był na bakier, w dodatku zadawał głupie pytania w najmniej odpowiednich momentach. A w ogóle to nie wiadomo, czy to był dziennikarz. Połowę pytań trzeba było wyrzucić. SCG Dowiedz się więcej…
JAK NIE ZREDAGOWAŁAM KSIĄŻKI GÓRSKIEJ Wydawca zamierza wydać książkę, tłumaczenie. Podsuwam KS, jest dobrym tłumaczem, poprawiałam jego przekład, więc wiem. Nie, KS to fatalny tłumacz, nie ma wyczucia języka, twierdzi Wydawca. Wydawca nie zna ni w ząb tego języka, więc nie wiem, skąd to wie. Książkę tłumaczy KG, ale nie Dowiedz się więcej…
WSPINACZ WYKLĘTY Komisja stwierdza, że od zarania alpinizmu, naczelnym obowiązkiem każdego alpinisty jest opieka nad słabszym towarzyszem wyprawy, zwłaszcza w chwilach niebezpiecznych i dostosowanie tempa pochodu do najsłabszego. Tadeusz Piotrowski złamał obie te zasady [wyróżnienie org.]”. To fragment orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej Zarządu Głównego Polskiego Związku Alpinizmu z dnia 17 grudnia Dowiedz się więcej…
ZAPISANY W KRĘGACH, SKAZANY NA SUKCES Nie było jeszcze chyba w światku polskiej literatury górskiej tak dynamicznej i zręcznej akcji promocyjnej książki, która jeszcze się nie ukazała. Najpierw Zapisanego w kręgach spowijał nimb tajemniczości, wydawca, Piotr Drożdż (Góry Books), sugerował tylko, że to coś na miarę Chińskiego Maharadży. Jako jeden Dowiedz się więcej…
PIERWSZE I WSPANIAŁE Były już próby opisania działalności pań w Himalajach – fatalnie przetłumaczona książka Reinholda Messnera o dziwacznym tytule Na szczycie. Kobiety na górze (Stapis) czy nieznośnie pretensjonalna Okrutny szczyt. Kobiety na K2 Jennifer Jordan (Wydawnictwo Dolnośląskie,). Teraz mamy wreszcie opracowanie nieegzaltowane i poważne, i jedyne takie na świecie. Dowiedz się więcej…