NANGA PARBAT 1985

IN MEMORIAM TADEUSZ PIOTROWSKI.NANGA PARBAT 1985

Za nami premiera kolejnej książki z tego cyklu. Danuta Piotrowska pisze:

Nanga Parbat, 8126 m („Naga Góra” w języku kashmiri, a w języku tybetańskim Diamir „Król Gór”), to szczyt w Pakistanie, najwyższy w Himalajach Zachodnich.

Choć liczne próby wejścia na wierzchołek prowadzono od 1895 roku, zdobyta została dopiero w 1953 roku przez Hermana Buhla.

W 1985 roku w rejonie Nanga Parbat działały dwie polskie wyprawy i obie osiągnęły wyznaczony cel.

Pierwsi Polacy (Andrzej Heinrich, Jerzy Kukuczka i Sławomir Łobodziński w towarzystwie Carlosa Carsolio z Meksyku) stanęli na szczycie 13 lipca 1985 roku, kończąc wytyczoną w 1982 roku nową drogę południowo-wschodnim filarem Nanga Parbat (w wyprawie tej brał udział Tadeusz Piotrowski i opisał ją w książce Nanga Parbat 1982). Dwa dni później, 15 lipca 1985 roku na wierzchołku stanęły pierwsze Polki: Anna Czerwińska, Krystyna Palmowska i Wanda Rutkiewicz.

Pierwsze samotne wejścia należą do Reinholda Messnera (1978) i Krzysztofa Wielickiego (1996), a dopiero w 2016 roku Simone Moro, Alex Txikon i Muhammad Ali (Pakistańczyk) stanęli na szczycie zimą.

Nanga Parbat 1985 to kolejna książka z serii In memoriam Tadeusz Piotrowski.  Jest to kompilacja notatek i fotografii wielu autorów powstających w czasie rzeczywistym, podczas trwania akcji górskiej, stanowiąca materiał surowy, ale godny uwagi (wyjątek stanowi tekst będący fragmentem książki Mój pionowy świat Jerzego Kukuczki).

Serię In memoriam tworzą reprinty książek napisanych przed laty przez Tadeusza Piotrowskiego, a także książki, których napisać nie zdążył, na które składają się pozostawione przez niego różnorodne materiały, notatki, listy, fotografie, zebrane i opracowane po jego śmierci. Publikacje te powstają, aby zachować́ pamięć o tych, którzy pozostali na zawsze w ukochanych bezlitosnych górach, a również̇ dla tych, którzy szczęśliwie z gór powrócili.

Ukazały się już trzy książki-albumy w tej serii. Wszystkie zostały docenione przez  jury konkursu „Książka Roku” podczas Festiwalu Filmów Górskich w Lądku Zdroju:

K2 1986 – najlepszy album górski (2016),

Lhotse 1974 – nagroda specjalna (2017),

Nanga Parbat 1982 – wyróżnienie (2018).

 *

W treści publikacji z serii In memoriam nie znajdziemy odpowiedzi na pytanie – po co jej bohaterowie się wspinają? Dlaczego ryzykują życiem? Możemy jednak znaleźć zrozumienie dla pasji zrodzonej z miłości do gór, która pcha ich w te groźne, nieprzystępne skalne olbrzymy, wzywające na sięgające nieba szczyty.

Nad głową nieograniczona bezkresna głębia nieba usianego miriadami gwiazd, rozjaśnionego zimnym blaskiem księżyca, przysłoniętego ciężkimi zwałami chmur albo rozpalonego oślepiającym słońcem. Wokół szalejące wichury, a pod stopami kupa kamieni ściśniętych w pancernym lodowym uścisku. To wszystko, co góry mogą ofiarować śmiałkom, gnanym jak ćmy do światła na ich zimne, nadobłoczne wierzchołki. I może jeszcze nieprzemijająca uroda skrzesanych ścian, bajeczne widoki na niezliczone niższe szczyty, zbocza i granie pokryte odwieczną bielą śniegów, otulających wymarzony cel – oczywiście, o ile aura i widoczność są sprzyjające.

To niewygórowana nagroda za tygodnie morderczego wysiłku, walki z własną słabością i przeciwnościami natury, za pasję ludzi ogarniętych miłością bezwzględną i bezgraniczną, zrodzoną z młodzieńczych marzeń i fascynacji, ze snów i pragnień.