ZAKOPIAŃSKA KULTURA GRAJDOŁOWA, (bs)

INSPIROWANE GÓRAMI, CZYLI ZAKOPIAŃSKA KULTURA GRAJDOŁOWA

Zakopiańskim paniom od kultury (bo niestety są to panie, wciąż te same) udało się nie tyle udupić, ile konsekwentnie nie rozwinąć festiwalu literackiego w prestiżową ogólnokrajową imprezę (jak festiwal sopocki), teraz od jakiegoś czasu obserwuję, jak postępuje degradacja Festiwalu Inspirowane Górami imienia Ewy i Macieja Berbeków do festynu.

Być może mylnie uznałam, że to impreza poświęcona kulturze wysokiej – oprócz niej jest w Zako tylko „Pępek Świata” organizowany przez Teatr Witkacego – zwiodły mnie edycje sprzed paru lat, kiedy to rozmawiało się o sprawach ważnych, pokazywano dobrą sztukę, słuchaliśmy dobrych artystów. Dobrzy artyści jakoś się uchowali, z resztą było coraz gorzej. Panie zaczęły iść po linii najmniejszego oporu albo kierowały się swoim pojęciem inspiracji górami: mieliśmy edycję poświęconą TOPR-owi (nie żebym miała coś do TOPR-u) – wydaje się w związku z tym, że naczelną gościnią jest Beata Sabała-Zielińska (nie, żebym coś do niej miała) – a za sztukę robiły zdjęcia kobity w czerwonej sukience na skałach i w owcach.

W tym roku przekroczono kolejną granicę, bowiem pod inspirację górami podpięto z niewiadomych powodów obchody nadania Zakopanemu praw miejskich – może to pomysł burmistrza, wybitnego znawcy literatury i biznesu, bo chyba tylko taki przekaz jest dla niego zrozumiały, a może chciał się przypodobać górze. Będzie więc defilada, cmentarz, kościół i piknik, patriotyczne przytupy i bogoojczyźniany sos. Oraz dużo bukietów kupionych za pieniądze podatników.

Za sztukę robi w tym roku wystawa jakiegoś mało znanego pana, który, ponieważ mieszka w Zermatt, uporczywie maluje Matterhorn – a to na różowo, a to na niebiesko (zupełnie jak ojciec komisarza Wallandera głuszce, kto czytał, ten wie). No, ale może to jest ten gatunek sztuki, który do państwa z UM dociera, no i każdemu trzeba dać szansę, żeby wypłynął na szerokie wody, w tym przypadku na Pardałówkę (basen i marmury).

Jest muzyka, a owszem – w tym roku postanowiono pójść po taniości, bo może całą kasę wydano na wojskową grochówkę i na księdza z Sanktuarium. Wystąpi więc Hanka Wójciak, zdolna i fajna, która dzieli się swym talentem ze wszystkimi, z widzami tvp również. Będzie też koncert w wykonaniu artystów z Teatru Witkacego (nie, żebym coś do nich miała) – są na miejscu, więc koszty niewielkie.

Wrażenie, że jest to impreza poważna, ma nam dać spotkanie poświęcone monografii Władysława Krygowskiego. Choć dorobek i zasługi ma ogromne, jest to postać pozostająca w kręgu zainteresowania specjalistów, lecz inspiracje górami są na pierwszym planie – dla nas to dobrze. Spotkanie odbędzie się w Hotelu Paryski (Paryskim?) na Pardałówce, a więc tak daleko, że nikt nie dotrze. Dlaczego nie w Mediatece?

Aha, jest jeszcze „»Inspirowane górami… Zakopane” Konferencja popularno-naukowa«, ale nie wiadomo, kto weźmie w niej udział i czemu tak naprawdę będzie poświęcona. Może jeszcze napiszą.

W świecie kultury górskiej dzieje się naprawdę dużo ciekawych rzeczy i trzeba mieć niezwykle wąskie horyzonty albo brak woli, żeby tego nie dostrzegać. W pięć minut można ułożyć fascynujący program, który przyciągnie nie tylko zakopiańczyków. Może warto więc dopuścić osoby z zewnątrz, zamiast organizować kolejną imprezę grajdołową?

Niestety, choć być może 16 października obudzimy się w normalnym kraju, wybory samorządowe będą dopiero w przyszłym roku, nie ma jednak pewności, że zmieni się włodarz, jest natomiast prawdopodobne, że nie zmienią się panie od kultury, bo z etatów w budżetówce raczej się nie wylatuje (sądy pracy).

A ja się zastanawiam, co na to wszystko patroni festiwalu, Ewa i Maciek Berbekowie…

(bs)